Schurft (scabiës)
De officiële naam van schurft is scabiës. Het is een besmettelijke ziekte van de huid, die wordt veroorzaakt door de schurftmijt. Hier leest u meer over schurft en de behandeling van schurft.
Specialismen en team
Afspraak en contact
Heeft u na het lezen van deze informatie nog vragen?
Stel ze gerust aan de verpleegkundige of arts.
Locatie
Ankers
Over schurft (scabiës)
De officiële naam van schurft is scabiës. Het is een besmettelijke ziekte van de huid, die wordt veroorzaakt door de schurftmijt. Hier leest u meer over schurft en de behandeling van schurft.
Wat is schurft?
Schurft (officiële naam: scabiës) is een besmettelijke aandoening van de huid. U krijgt schurft door de schurftmijt. Dit beestje lijkt op een spin. Het beestje is zo klein, dat u het niet kunt zien. De schurftmijt graaft gangetjes in de huid van ongeveer 1 centimeter lang. In die gangetjes legt de schurftmijt eitjes.
Hoe krijgt u schurft?
De schurftmijt kan via de huid van de ene persoon naar de andere lopen. U wordt pas besmet met scabiës als het huid-op-huidcontact langer dan 15 minuten duurt. Bijvoorbeeld als u met iemand anders in bed slaapt, knuffelt of seks heeft. Mensen die in 1 huis bij elkaar wonen, hebben ook meer risico op een besmetting met schurft. Zij leven meestal dicht op elkaar en hebben vaak contact. Zo kan schurft worden overgebracht tussen ouders en kinderen, tussen kinderen onderling, tussen studenten in een studentenhuis en tussen verzorgers en patiënten.
Heeft u alleen kort contact, bijvoorbeeld doordat u iemand met schurft een hand geeft? Dan krijgt u daardoor geen schurft.
U kunt ook schurft krijgen:
- Als u ligt in een bed wat niet is verschoond en waarin de afgelopen 3 dagen iemand heeft gelegen met schurft.
- Als u ongewassen kleding draagt die iemand met schurft de afgelopen 3 dagen heeft gedragen. Of als u handdoeken of knuffels gebruikt die iemand met schurft de afgelopen 3 dagen ook heeft gebruikt.
Schurft krijgen heeft niets te maken met niet schoon of netjes zijn. Iedereen kan schurft krijgen.
Welke klachten geeft schurft?
Door schurft krijgt u veel last van jeuk. Vooral in de nacht is de jeuk erg. Daardoor slaapt u slecht. De klachten starten meestal 2 tot 6 weken nadat u besmet bent.
Waar zit de schurft?
Meestal ziet u schilferende gangetjes/streepjes, rode pukkeltjes of blaasjes als u schurft heeft. Die zitten vooral tussen de vingers, bij de polsen, in de oksels en bij de voeten. Bij vrouwen kunnen de huidafwijkingen ook rond de tepels zitten en bij mannen op de penis en balzak. Jonge kinderen kunnen ook schurft hebben op hun hoofd.
Is schurft besmettelijk?
Ja, schurft is besmettelijk. Zie voor meer informatie het hoofdstukje ‘Hoe krijgt u schurft?’.
Hoe weet uw arts of u schurft heeft?
Ziet de arts duidelijke, kleine gangetjes tussen de vingers? Dan denkt de arts meteen aan schurft. Zeker als u ook klaagt over jeuk ’s nachts en als er mensen in uw omgeving ook last hebben van jeuk.
De arts maakt vaak nog uitstrijkje van de huid. We kunnen daarna onder de microscoop de schurftmijt of haar eieren vinden. Het kan ook zijn dat de arts uw huid bekijkt met de dermatoscoop (een soort vergrootglas).
Hoe kan schurft worden behandeld?
Schurft kan worden behandeld met een speciale crème, gel of tabletten. Deze medicijnen maken de schurftmijten en de eitjes dood. Het vervelende van schurft is dat u uzelf weer kunt besmetten na de behandeling. Daarom moet u voorzorgsmaatregelen en hygiënemaatregelen nemen. Die maatregelen verschillen van persoon tot persoon. Uw arts kan u meer vertellen over de maatregelen die u moet nemen.
Ook kunt u weer besmet raken door andere mensen met schurft die niet tegelijkertijd met u worden behandeld. Het is daarom erg belangrijk dat iedereen in uw huis en iedereen waarmee u recent heeft geslapen tegelijkertijd met u wordt behandeld. Iemand krijgt gemiddeld 2 tot 6 weken na de besmetting met schurft pas klachten. Mensen kunnen dus al besmet zijn, maar het nog niet weten en merken.
Meer weten over schurft?
In deze video van het RIVM vindt u meer informatie over schurft.
Deze folder is gebaseerd op informatie van de Nederlandse Vereniging voor Dermatologie en Venereologie (NVDV).