De passie van Willemijn:

“We bezitten het allemaal: onze stem. Je ziet het niet. Het zit diep vanbinnen. Soms hapert het, soms schittert het. En als het schittert, moet je goed luisteren. Het is een magisch apparaatje,” vertelt Willemijn, baliemedewerker polikliniek KNO in HMC.

“Ik heb 3 uur lang met al mijn zintuigen opengestaan.”

“Ik heb gezonde spanning en we lopen met elkaar het podium op. Ik ben die ochtend gebeld en gevraagd om in te vallen bij de ‘Mattheus passion’ – 1 van de sopranen is ziek. Er is geen tijd meer om te repeteren, maar ik heb het al vaker gezongen. De dirigent beweegt met zijn handen – over magie gesproken. Door de manier waarop mijn collega-zangers inademen, weet ik wat de volgende noot moet zijn. Ik heb 3 uur lang met al mijn zintuigen opengestaan.” De ogen van Willemijn glinsteren.

Je vertelt met zoveel passie. Wat raakt jou?

“Het moment dat je omhoogkijkt en je de mensen in het publiek met zakdoekjes ziet”, zegt Willemijn met een glimlach. “Maar ik doe het echt voor de stem. De stem is zoiets bijzonders. In een ensemble (koor) zing je op hoog niveau met elkaar. Je bent voortdurend gefocust om het precies goed te laten klinken. Het vraagt om maximale concentratie.”

En ben je dan moe na zo’n optreden?

“Nee, totaal niet. Zingen geeft energie. Je ademt in, en ademt langzaam uit. Het is een werkwoord, maar het is geen work-out. De concentratie vergt het meest van je.”

Hoe ben je operazangeres geworden?

“Ik heb op het conservatorium gestudeerd en ben daarna terecht gekomen bij het Nederlands Kamerkoor en het Groot Omroepkoor. Ik deed daar ook solo’s en een agent hoorde mij zingen. Hij wilde dat ik naar Duitsland kwam. Ik heb daar 2 jaar grote rollen in een operahuis gezongen, maar ik miste het zingen in een groep. Ik ben vervolgens teruggekomen bij het Nederlands Kamerkoor en het Groot Omroepkoor. Ik mocht daar mooie tournees doen. Van dagtrips naar Londen tot een week naar Polen of Spanje.”

“Wist je dat er meer mensen in Den Haag zingen, dan voetballen?”

En nu inmiddels zangdocente.

“Klopt, ik geef 15 leerlingen per week privéles. Ik heb ook een aantal jaar logopedie gestudeerd. Ik organiseer met mijn zangcollega’s concerten voor diverse musici bij mij thuis. Maar ook diverse congressen en leerlingenbijeenkomsten. Ik heb een studio op de begane grond van mijn huis waar 45 stoelen in staan en een vleugel. Ik vind het waardevol om met mijn zang wat bij te dragen aan de Haagse gemeenschap. Wist je dat er meer mensen in Den Haag zingen, dan voetballen?”

En hoe ben je op de polikliniek Keel-, Neus- en Oorheelkunde (KNO) in HMC terechtgekomen?

“Ik heb ooit als vakantiebaantje op de polikliniek KNO in HMC gewerkt. Een paar jaar geleden merkte ik wel dat ik het werken in een team miste. Ik keek op de site van HMC en er bleek een vacature vrij op de polikliniek KNO. Meant to be! Ik neem voornamelijk alle telefoontjes aan. Daarnaast kan ik hier met collega’s sparren over de stem én hier een daar wat (preventie)tips geven. Het is net als een concert: je begint de dag met elkaar en sluit hem ook weer samen af.”