Annelise (79) overleefde ernstig fietsongeluk “Geluk? Een wonder? Hoe dan ook: ik ben heel blij dat dit nog niet het einde was”
Op een vrijdagmorgen in november komt Annelise Mulock-Houwer Linssen (79) met haar fiets in het centrum van Den Haag onder een vrachtwagen terecht. De chauffeur heeft haar niet gezien; ze wordt 60 meter meegesleurd. In no time arriveren traumahelikopter en ambulance en wordt Annelise naar de spoedeisende hulp in het Traumacentrum van HMC Westeinde vervoerd, waar ze meerdere operaties ondergaat. “Wanneer ik ontwaak uit mijn coma, staan er zeven artsen aan het voeteneinde van mijn ziekenhuisbed.”
Op een regenachtige aprildag vertelt Annelise, in haar woning in hartje Den Haag, haar verhaal. “Dat ik het kan navertellen, zou je een wonder kunnen noemen. Al noem ik het zelf liever geluk. Ik ben daar op het Korte Voorhout precies tussen de wielen van de vrachtwagen terechtgekomen, in plaats van eronder,” vertelt ze, inmiddels weer blakend van gezondheid. “Bovendien reed de vrachtwagen net weg uit parkeerstand, dus had nog niet veel vaart.” Lachend: “Én ik ben nog aardig fit voor een bijna-80-jarige; ik weet niet hoe het anders was afgelopen.”
Het ene moment fiets Annelise nog langs de vrachtwagen, het volgende moment ontwaakt ze in het donker en beseft ze: ik lig eronder. “Ik denk meteen aan het gesprek met mijn man, de dag ervoor, over het dragen van een fietshelm. Die ik wél uit het stof heb gehaald, maar die dag niet heb opgezet omdat ik maar een klein stukje hoefde. Ik denk ook: als dit het einde is, waren het bijna tachtig mooie jaren.”
Hulp is al onderweg
Annelise begint te roepen om hulp: “Maar ik hoor meteen al iemand geruststellend antwoorden, ‘Hulp is onderweg’.” Daarna wordt het weer zwart voor haar ogen en raakt Annelise in coma.
Intussen is de traumahelikopter met daarin een trauma-arts al onderweg. Hulpdiensten blazen een grote ballon op onder de vrachtwagen om deze omhoog te krijgen en Annelise eronderuit te halen.
Wat ze aantreffen, is niet niets. Annelise heeft een slagaderlijke bloeding in haar been, een flinke hoofdwond en een geplet bekken. Ze wordt gestabiliseerd en direct naar het traumacentrum in HMC Westeinde gebracht, waar verschillende specialisten – waaronder een traumachirurg, orthopeed, vaatchirurg, neuroloog en plastisch chirurg – direct klaar staan en haar behandelen aan onder meer het hoofd, bekken, knie en enkel.
Artsen aan het bed
“Wanneer ik de zaterdag na mijn ongeluk wakker word uit coma, staan er zeven artsen aan mijn bed. Stuk voor stuk ontzettend vriendelijk en betrokken. Ik ben zelf medicus en heb altijd gewerkt als reumatoloog. Ik weet dus veel over interne geneeskunde, en toen al die verschillende artsen aan mijn bed zich voorstelden, realiseerde ik me hoe ernstig de situatie was. Orthopedisch chirurg Peer van der Zwaal gaf me een paar dagen later een ‘medisch college’ over wat er precies was gebeurd en hoe ze hebben gehandeld. Fantastisch toch, dat hij dit zo uitgebreid wilde toelichten? En bovenal heel knap, het werk (of traumazorg?) dat ze hebben verricht. Na zo’n ongeluk lag je vroeger minstens zes maanden plat. Nu werd ik na drie weken en één dag ontslagen uit het ziekenhuis.”
Revalideren in Basalt
Annelise gaat verder revalideren bij Basalt. “Mijn doel: weer zelfredzaam worden. Onder begeleiding van een revalidatiearts ga ik met een fysiotherapeut, ergotherapeut en fitness-oefeningen aan de slag. Na een paar weken mag ik naar huis. Wat ben ik blij!”
Beetje bij beetje begint het leven van Annelise weer te lijken op hoe het was. “Is dit een mooie locatie voor een foto?”, roept Annelise glunderend vanaf de vide van haar huis. Zonder blikken of blozen is ze zojuist de wenteltrap op gelopen. “Ik ben, sinds ik thuiskwam, meteen weer gaan bewegen”, vertelt ze. “Inmiddels wandel ik weer twee keer per dag met de hond – naar de poffertjeskraam bij het Malieveld, nog wel met één kruk – en doe ik zelf boodschappen. Ook kan ik weer mooie uitstapjes maken; zo was ik pas nog naar een muziekstuk in Amare. Ik geniet daar zo van.”
Fietsen, zoals zij tot een halfjaar geleden bijna dagelijks deed, lukt Annelise nog niet. Maar als het aan haar ligt, duurt dat niet lang meer. “Ik zeg altijd: ‘In voorwaartse mars vooruit’. En dat is hoe ik het ook nu zie. Binnenkort zit ik weer op de fiets, dat weet ik zeker!” Met een helm!
Hoofdrol in HMC-podcastserie Zorg met Liefde en Lef
Annelise speelt de hoofdrol in één van de afleveringen van de HMC-podcastserie ‘Zorg met Liefde en Lef’. Verslaggever Rosalyn loopt voor die podcast een aantal weken mee in het HMC Traumacentrum. In de podcast vraagt Rosalyn onder anderen traumachirurg Alexander Leijdesdorff – ook behandelend arts van Annelise – het hemd van het lijf. Eerst in de traumakamer op de Spoedeisende Hulp, daarna op de afdeling radiologie, waar beelden van de scan van Annelise’s lichaam worden beoordeeld, en zo verder het ziekenhuis door.
Zodra het mogelijk was, heeft Annelise de aflevering geluisterd. “Dat ze het hadden over de kans om dood te gaan, vond ik niet eens zo erg om te horen. Dat was realistisch.” Wat ik wél confronterend vond: de specialisten spraken over een ‘oudere vrouw’.” Lachend: “Aaaai, dat deed even pijn!”
Hoe hebben de artsen het ongeluk van Annelise ervaren, wat waren haar prognoses, en waarom moest er zo acuut gehandeld worden? Luister naar de podcastaflevering op Spotify of iTunes.