Vroeggeboren baby’s zetten in HMC laatste stappen naar huis

Derrick Abraham met de tweeling Joanna en Daniel

Net iets meer dan 26 weken waren Daniël en Joanna toen ze in februari geboren werden in het Leidse LUMC. Daniël was toen ruim 800 gram, zijn zusje zelfs nog iets lichter. “De bevalling was spannend voor iedereen die erbij was: ook voor de artsen en verpleegkundigen”, vertelt Derrick Abraham, vader van de tweeling.

Omdat de kinderen zo licht en kwetsbaar waren, bleven ze ruim 10 weken op de speciale intensive care voor pasgeboren baby’s: de NICU. “We waren vaak wel 10 uur per dag in het ziekenhuis. Ik kwam soms ’s nachts nog een voeding afgeven op de IC. De regels op de intensive care waren streng. In eerste instantie moesten we bijvoorbeeld een mondkapje op. Bezoek kon niet komen. De kinderen oppakken durfden we in het begin niet. Ze waren zó klein en breekbaar.”

Warm bad
Langzaam maar zeker ging het steeds beter met de tweeling, tot grote blijdschap van Derrick en zijn vrouw Jesmy. “We hadden toch de eerste horde genomen samen.” Evengoed was het opnieuw een spannend moment toen ze hoorden dat de kindjes konden worden overgeplaatst naar HMC. “We kenden de mensen in het LUMC en zij kenden ons verhaal en onze kinderen. Dan is een ander ziekenhuis toch een omschakeling. Maar we zijn bij HMC in een warm bad terecht gekomen.”

“Het was heel fijn dat de kindjes van de intensive care af waren”, vervolgt Derrick. “We hadden een eigen kamer en alles was vrijer. Bij HMC mocht er bijvoorbeeld bezoek komen. Daardoor konden onze oudste kinderen eindelijk hun jongste broertje en zusje met eigen ogen zien. We konden de baby’s zelf verschonen, mijn vrouw heeft met ze gedoucht en gebuideld. Doordat bij HMC een klein team voor ons zorgde, kregen we al snel een band. Van de artsen en verpleegkundigen tot de schoonmakers en het keukenpersoneel aan toe: iedereen was even vriendelijk. Wij wonen in Wassenaar, maar hebben meer een band met Den Haag dan met Leiden. Ook daardoor voelden we ons al snel thuis bij HMC.”

Binden en boeien
Daniël en Joanna konden terecht in HMC, omdat wij sinds begin dit jaar kinderen vanaf 30 weken en 1000 gram kunnen opvangen op de kinderafdeling. Om deze zorg te mogen bieden, moet HMC voldoen aan strenge criteria. “Er moeten bijvoorbeeld altijd artsen en verpleegkundigen in het ziekenhuis zijn die gespecialiseerd zijn in de zorg voor te vroeg geboren kinderen”, vertelt zorgmanager Famke Breuker. “We hebben daarvoor nieuwe collega’s van buiten gehaald. Maar ook bestaande collega’s hebben extra scholing gehad. Deze nieuwe uitdaging helpt zeker bij het binden en boeien van onze mensen.”

In alle gezinssuites van ons HMC Moeder- en Kindcentrum kunnen we deze bijzondere patiëntjes verplegen, geeft Famke aan. “Ouders kunnen in ons ziekenhuis 24 uur bij hun kindje zijn als ze dat willen. De sfeer is meer ontspannen en minder medisch dan op de intensive care het geval is. In HMC kunnen te vroeg geboren baby’s de laatste stappen zetten op weg naar huis. Bijvoorbeeld leren drinken aan de borst en zelfstandig ademen zonder dat ze extra zuurstof krijgen.”

Joanna en David in het Moeder- en KIndcentrum van HMC

Wonder
Hoe goed het ook beviel bij HMC, Derrick en Jesmy waren dolgelukkig toen ze de kindjes in juni mee naar huis mochten nemen. “Wat een rijkdom!”, zegt een lachende Derrick. “We hoeven nergens meer heen om voor onze kinderen te zorgen, maar kunnen dat gewoon thuis doen. De tijd samen is niet meer afgebakend. We zijn nu gewoon altijd bij elkaar. En het belangrijkste: het gaat goed met Daniël en Joanna. Dat zeggen ze ook in HMC, waar we nog regelmatig voor controle naartoe gaan. Als je kijkt naar waar we vandaan komen, is hoe het nu gaat echt een wonder.”