Operatie spondylodese
Als uw wervels van elkaar afglijden als gevolg van bijvoorbeeld een versleten wervel, ook wel spondylose genoemd, dan kan een spondylodese helpen. Bij Neurospine, verbonden aan HMC, zijn we gespecialiseerd in het uitvoeren van de spondylodese. Onze neurochirurgen voeren deze operatie meer dan 150 keer per jaar uit, met succes.
Specialismen en team
Afspraak en contact
Polikliniek Neurospine
088 979 43 65
ma t/m vr van 08.00 – 16.30 uur
neurospine@haaglandenmc.nl
Polikliniek Neurochirurgie
088 979 43 65
ma t/m vr van 08.00 – 16.30 uur
Locatie
HMC Antoniushove
AdresBurg. Banninglaan 1
2262 BA Leidschendam
begane grond, route rood
Ankers
Wat is een spondylodese
Een spondylodese is een operatie waarbij ruggenwervels aan elkaar worden vastgezet. Spondylodese wordt ook wel fusie genoemd. Het doel van een spondylodese is om de wervels te stabiliseren en zo verdere verschuiving, slijtage en pijn te voorkomen. Daarnaast komt er weer genoeg ruimte voor de zenuwen.
Bij een spondylose, spondylolysis of spondylisthesis wordt meestal een spondylodese uitgevoerd. Het kan ook zijn dat een spondylodese volgt na een laminectomie. Dit gebeurt als door het weghalen van wervelbogen instabiliteit is ontstaan. Een spondylodese helpt bij meer dan de helft van de patiënten. Rokers hebben minder sterke botten die minder makkelijk aan elkaar groeien, en daarmee een kleinere kans dat een spondylodese helpt. Ook is er een grotere kans op complicaties omdat het bot minder goed aan elkaar groeit. Daarom vragen we patiënten te stoppen met roken voor de operatie.
De ruggenwervel na spondylodese
Er zijn verschillende manieren om de spondylodese uit te voeren: van achteren via de rug of nek (posterieur of dorsaal), of van voren via de buik of hals (anterieur of ventraal).
Bent u op zoek naar praktische informatie rond een operatie bij Neurospine? Bekijk dan deze pagina over een operatie bij HMC.
Posterieure spondylodese
Bij de posterieure spondylodese wordt de operatie van achteren, via de rug of nek, uitgevoerd.
De neurochirurg maakt eerst over de lengte van de rug een snede van ongeveer tien centimeter. De chirurg schuift de spieren opzij zodat de wervelkolom vrij komt. Daarna plaatst de chirurg bot uit de wervelboog of de botbank langs de wervels. Dan schroeft hij de wervels vast met schroeven en staven. Deze schroeven klemmen de wervels op elkaar en fixeren de wervelkolom meteen.
Ook plaatst de chirurg daarna een kooitje, ook wel cage genoemd. Dit kooitje is van koolstof, titanium of kunststof gemaakt dat meestal wordt opgevuld met bot uit de wervelboog. Daarna legt de neurochirurg de rugspieren weer terug en hecht de huid. Omdat het bot groeit, groeien de wervels in een paar maanden tot een jaar aan elkaar vast. De staven en schroeven blijven in principe gewoon zitten.
De uitvoering van de posterieure spondylodese wordt in het Latijn Posterieure Lumbale Intercorporele Fusie genoemd, afgekort als PLIF.
Anterieure spondylodese
Bij de anterieure spondylodese wordt de operatie van voren, via de buik of hals, uitgevoerd.
De neurochirurg maakt eerst een horizontale dwarssnede van ongeveer tien centimeter onder de navel op de bikinilijn. De chirurg kan nu langs de zijkant van de buikwand bij de wervels. Het voordeel hiervan is dat ruggenmerg, zenuwen en rugspieren niet opzij gelegd hoeven worden.
De chirurg plaatst daarna een kooi, ook wel cage genoemd. Deze is van koolstof, titanium of kunststof gemaakt en wordt opgevuld met bot uit de wervelboog. Deze kooi schroeft hij vast met twee schroeven in de wervel erboven en twee schroeven in de wervel eronder.
Daarna hecht de neurochirurg de huid. Door de groei van het bot groeien de wervels in een paar maanden tot een jaar aan elkaar vast. De schroeven blijven in principe gewoon zitten.
Het uiteindelijke vastgroeien duurt verschillende maanden en wordt gecontroleerd door middel van foto’s of scans.
De uitvoering van de anterieure spondylodese wordt in het Latijn anterior lumbar interbody fusion genoemd, afgekort als ALIF.
